Dit is het laatste deel van een serie artikelen over moeder zijn met Asperger.
Het is niet helemaal duidelijk wat het voor invloed heeft op een niet-autistisch kind om een ouder met Asperger te hebben. Ik zie in het gedrag van mijn dochter beslist dingen waarop mijn Asperger-gedrag invloed heeft gehad. Ze heeft me verhalen verteld over hoe vrienden op de universiteit of collega's op haar werk haar wezen op gebreken in haar sociale vaardigheden. Hoewel ze een heel invoelend, meelevend persoon is met een hoog emotioneel IQ, doet ze soms dingen die andere mensen tactloos vinden.
Laatst stond Jess met een vriend te praten die ontmoedigd was over de voortgang van zijn zoektocht naar een baan. Haar antwoord leek erg op wat ik zou hebben gezegd. De markt is ongunstig voor afgestudeerden en je moet gewoon volhouden. Toen hij zijn frustratie liet merken over haar onsympathieke reactie, besefte ze dat ze tegen hem zei wat ik tegen haar zou zeggen.
Hoewel ze sociale nuances begrijpt, kiest ze er soms voor om "niet volgens de regels te spelen", omdat ze heeft gezien hoe een minder conventionele aanpak haar op cruciale punten in haar leven heeft beïnvloed, en ze daar de waarde van ziet, terwijl mensen die in gezinnen zonder autisme zijn opgegroeid dat moeilijk vinden.
Ze heeft me ook verhalen verteld waarin ze geschokt ontdekte dat andere mensen haar onbeleefd vonden - bij voorbeeld omdat ze een traktatie niet wilde delen. Dat waren voorbeelden waarbij zij er simpelweg niet aan dacht wat ze in zo'n situatie hoorde te doen. Meerdere mensen hebben deze vergissingen van haar toegeschreven aan het feit dat ze enig kind is, maar ik denk dat het meer te maken heeft met mijn Asperger dan met een gebrek aan broers en zussen.
Je ziet dus hoe jouw Asperger tot gevolg heeft dat je kinderen een paar sociaal onacceptabele gewoonten zullen oppikken, hoe hard je ook je best doet of hoe sociaal aangepast je ook lijkt.
Als je een partner of man hebt zonder autisme kan dat een heel stuk helpen om het gat te dichten wat opvoeden betreft. Mijn man is alles wat ik niet ben als het op sociale vaardigheden aankomt. Hij is van nature meelevend, extravert, invoelend en vol zelfvertrouwen. Hij kan een kamer vol vreemden in lopen en een gesprek beginnen met om het even wie. Mensen vinden hem meteen aardig. Hij krijgt van mij alle credits voor de sociale vaardigheden van mijn dochter. Hij heeft voor haar model gestaan voor gedrag dat voor mij niet natuurlijk is, en dat ik nooit goed heb leren imiteren.
Als ouders hebben we altijd een lijn getrokken. Er waren moment dat hij mij te hardvochtig vond, en er waren momenten dat ik hem te sentimenteel vond. We hebben op sommige punten compromissen moeten sluiten, en op andere punten waren we het erover eens dat we het oneens waren. We hebben allebei fouten gemaakt. Maar we zijn ook tot de ontdekking gekomen dat we allebei onze sterke kanten hebben.
Als Jess meeleven of relatie-advies nodig heeft, spreekt ze gewoonlijk met haar vader. Als ze hulp nodig heeft bij het invullen van formulieren voor haar werk, of het repareren van haar computer, dan belt ze mij. Ze heeft intuitief uitgevonden wat wij beiden haar als ouders kunnen geven, lang voordat iemand van ons wist wat Asperger was.
Zo gaat dat met moeders met Asperger en hun kinderen: ze weten hoe ze zich aan moeten passen.
Dit artikel is een vertaling van "Asperger's and motherhood (part 6)", in oktober 2012 verschenen op het weblog "Musings of an aspie".
Deel 1, deel 2, deel 3, deel 4, deel 5.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten